چگونگی ساخت یک برنامه ++C :
ساخت و ویرایش یک برنامه++C :
نوشتن یک برنامه، به عنوان ویرایش یک برنامه شناخته شده است. ویرایش یک برنامه می تواند شامل نوشتن، اصلاح و حذف دستورات یک برنامه باشد.یک برنامه ++C درون پنجره ویرایش محیط توسعه یکپارچه توربو سی پلاس پلاس (trubo C++ IDE) نوشته میشود.
کامپایل کردن یک برنامه :
در روند کامپایل کردن کد منبع به کد هدف (آبجکت کد) تبدیل می شود. چرا که رایانه نمی تواند یک زبان سطح بالا را بفهمد، بنابراین برنامه بایستی قبل از اجرا کامپایل شود. کامپایل کردن کد را به زبانی که برای رایانه بطور مستقیم قابل فهم باشد تبدیل می کند.
پیوند دادن یک برنامه :
در روند پیوند دادن پرونده های کتابخانه ++C با برنامه مقصود پیوند داده می شود. قبل از اجرای یک برنامه ++C ، برنامه بایستی با آبجکت فایل پیوند داده شود. یک پیوندده بخشی از کامپایلر ++C است که وظیفه پیوند دادن پرونده های کتابخانه با برنامه مقصود را انجام می دهد.
اجرای یک برنامه :
در روند اجرای برنامه، برنامه بعد از کامپایل شدن به اجرا گذاشته می شود.
انواع داده ها ومتغیر ها در ++C :
در زبان برنامه نویسی ++C تایپ های داده برای تعریف مقدارها و مجموعه عملیاتی که می توان بر روی آنها انجام داد استفاده می شوند. حافظه رایانه در بایت ها سازماندهی شده است. بنابراین، حافظه برای هر متغیر که ذخیره شود با نوع داده آن متغیر در ارتباط است.
یک متغیر یک مکان دارای نام در حافظه است که برای ذخیره داده ها یا هر مقدار و یا نتایج محاسباتی بر اساس نوع داده ی متغیر استفاده می شود. در زبان برنامه نویسی ++C انواع داده های استاندارد وجود دارد که می توان از آنها اعلان کرد. برای م‍ثال، نوع داده اعداد صحیح (int) برای اعلان متغیری که اعداد صحیح غیر کسری و غیر اعشاری را ذخیره می کند، استفاده می شود. یک متغیر عدد صحیح (int) دو بایت است. بسیاری دیگر از انواع داده ها به صورت درونی (built-in) در ++C موجود می باشد.
کد زیر را برای اعلان، مقداردهی ابتدایی و چاپ مقدار یک متغیر نوع عدد صحیح است در نظر بگیرید :
کد :
# include <iostream>
# include <conio.h>
using namespace std;
void main()
{
int x;
x=4;
cout<<”The value of variable x is”<<x;
getche();
}
خروجی :
The value of variable x is 4
عملگرها در ++C :
عملگرها برای انجام بعضی از عملیات ها به روی داده ها استفاده می شوند. ++C دارای تعداد زیادی از عملگرها مانند عملگرهای مقایسه، منطقی و حسابی است.
حلقه ها و ساختار های تصمیم گیری در ++C :
یک حلقه دنباله ای از دستورالعمل ها است که چندین بار به طور مکرر اجرا می شود؛ در حالیکه تصمیم گیری یک ساختار گزینشی است که دستورالعمل ها را بر اساس شرطی اجرا می کند.
کد زیر که در آن از یک حلقه استفاده شده را در نظر بگیرید، این حلقه فقط در صورتی که شرط درست باشد به اجرا گذاشته می شود. از این طریق ما هم از حلقه و هم از ساختار تصمیم گیری استفاده کرده ایم:
کد :
# include <iostream>
# include <conio.h>
using namespace std;
void main()
{
int x=2;
if (x== 2)
for (int y =1; y <= 2; y++)
cout<<”Hello World”;
getche();
}
خروجی :
Hello World
Hello World
توابع در ++C :
توابع در ++C هم می توانند داخلی و هم تعریف شده توسط کاربر باشند. تابع تعریف شده توسط کاربر، بک مدول کوچک است که برای انجام یک وظیفه خاص فراخوانده می شود. از توابع تعریف شده توسط کاربر وقتی که نیاز به انجام چند عملیات به صورت مکرر باشد، استفاده می شود.در کد زیر یک تابع اعلان، تعریف و فرا خوانده شده است:
کد :
# include <iostream>
using namespace std;
void show ();
void main ()
{
show ();
}
void show ()
{
cout<< “Hello World”;
}
خروجی :
Hello World
آرایه ها در ++C :
یک آرایه یک دنباله از محل حافظه است که آیتم داده هایی، از یک تایپ داده در آن ذخیره شده و به طور مستقیم قابل دسترسی است. ++C دارای آرایه های یک بعدی و دو بعدی است.در کد زیر یک آرایه اعلان و با درخواست مقادیر از کاربر، مقداردهی ابتدایی می شود:
کد :
# include <iostream>
using namespace std;
void main()
{
int array [5], x;
cout<< “Enter elements of array”;
for (x = 0; x < 5; x ++)
{
cin>>array [x];
}
}
خروجی :
Enter elements of array
4 5 6 7 8
